Wendy kreeg in 2010 een ongeluk met haar paard op weg naar het strand. Met de ambulance werd ze afgevoerd naar het ziekenhuis. Na een nachtje blijven en een paar testen mocht ze naar huis. ‘Rustig aan doen, dan moet het wel weer goed komen’ zeiden de artsen.
“Eenmaal thuis ging alles langs me heen. Ik was niet echt ziek, maar merkte dat ik niet meer kon fietsen, koken, snel uit balans was en een traag reactievermogen had. Mijn lichaam werkte niet mee, ik had vreselijke hoofdpijn, kon niet tegen drukte en had een warrig hoofd”.
De bedrijfsarts zei dat het beleid 6 weken niet werken was. “Nou dat is lang” dacht Wendy nog. Niet wetende dat ze de komende 9 jaar in een nachtmerrie terecht zou komen van een voortslepend gevecht met haar werkgever, talloze verkeerde diagnoses, bedrijfsartsen die vonden dat ze er wel een tandje bovenop kon doen en een huisarts die maar niet op het idee kwam om Wendy te verwijzen naar een neuroloog.
Overleven
In al die tijd was Wendy puur aan het overleven. “Ik zie je nooit meer lachen” zei mijn man. Ik was continue duizelig, mijn reuk en smaak waren weg, ik had zoveel lichamelijke klachten. Het ging steeds slechter met Wendy.
Traumatisch hersenletsel
Toen ze eindelijk de verwijzing had gekregen en de resultaten van de neuroloog binnen waren luidde de uitkomst: restverschijnselen van traumatisch hersenletsel. Mijn hogere cognitieve functies zijn in orde waardoor ik prima een gesprek kan voeren, kan schrijven, enz. Maar de lagere cognitieve functies zijn verstoord, ik heb diffuus hersenletsel waardoor heb ik veel moeite heb met concentreren en reageren bijvoorbeeld.
Altijd in het rood
Wendy las een stukje in de krant over Hersenz en startte 1,5 jaar geleden met de module ‘Grip op je energie’. “Een heel intensief en confronterend traject waarin ik mijn activiteiten moest indelen op: rood is geen energie, groen is energie. Ik zat altijd in het rood”. Ze bleek in die tijd ook nog een hernia te hebben. “Ik heb periodes gehad dat ik dacht: voor mij hoeft het niet meer, hoe moet ik hier ooit uitkomen?”
Wendy volgde uiteindelijk alle modules van Hersenz: Omgaan met verandering, Aandacht en geheugen en Plannen en organiseren. “Ik heb geleerd dat je nog best een leuk leven kan hebben. Ze laten je ook keihard tegen je eigen grenzen aanlopen. ‘Goh had je dat niet kunnen voorkomen’, dacht ik? Maar je moet het uiteindelijk toch zelf ervaren wil het goed beklijven”.
Grenzen herkennen
Hersenz heeft me geleerd om te gaan met mijn beperkingen op een manier die voor mij werkbaar is. Zelfinzicht en heel goed je eigen grenzen aangeven. Op den duur ga je eerder herkennen wanneer je te druk bent, waardoor je eerder op de rem trapt en het niet zo misloopt als de keren daarvoor. Dat zorgt voor meer zelfvertrouwen. Nu lukken dingen steeds vaker en dan denk ik “dat heb ik toch maar mooi gedaan”.
Meer weten over het behandelprogramma Hersenz? Klik dan hier. Of neem contact op met onze zorgadviseurs via (0113) 273 333 of clientenbureau@gors.nl.
Volg ons
Centraal Kantoor
Stationspark 24
4462 DZ Goes
T: (0113) 273 333
KvK: 22055416
RSIN: 813302808
