Voor Irma Cardon (28) bestaat er niets mooiers dan werken in de zorg. Ze werkt bij Gors in De Cavalier, een appartementencomplex in het hartje van Terneuzen. Waar mensen met een beperking wonen, lichamelijk en/of verstandelijk. Ze ondersteunt ze bij hun dagelijkse bezigheden. ,,Het geeft zo’n goed gevoel als je een glimlach op iemand gezicht kunt toveren.”
Nadat ze Jan uit bed heeft geholpen, neemt Irma hem mee naar buiten. Even een luchtje scheppen op de dijk. Vervolgens langs de Action, voor wat inkopen. ,,Geen dag is hier hetzelfde”, zegt Cardon. ,,Dat maakt het werk zo leuk. Je weet ’s ochtends nooit hoe de dag gaat lopen. Straks ga ik een rondje autorijden met een bewoner. Puur wat toeren. Ja, ook dat is ons werk.”
Ruim vier jaar werkt Irma nu als begeleider in het appartementencomplex met 22 bewoners. Mensen met een lichamelijke en verstandelijke beperking. Soms aangeboren, soms ontstaan door een ongeluk of trauma. ,,De diversiteit aan bewoners is nog zo’n aspect wat het werk zo afwisselend maakt”, zegt ze. ,,Voorheen werkte ik met dementerende ouderen, dan is iedere dag hetzelfde.”
Voor geen goud wil Irma er weg. Kijkt ze naar de toekomst, dan wil ze in ontwikkeling blijven. Een heel leven enkel en alleen in de zorg, dat ziet ze op termijn niet zitten. Dan kun je gaan solliciteren naar een andere baan. Of praten met je leidinggevende. Irma deed dat laatste en is nu gestart aan een hbo-opleiding social work. ,,Bij Gors draait het er echt om wat jij wil.”
Dat merkt ook de 22-jarige Lindsey (22) die een werken-leren opleidingstraject volgt binnen de muren van de Nieuwe Haven in Vlissingen. Een locatie waar mensen met een lichamelijke beperking en/of niet-aangeboren hersenletsel wonen. Waarvan enkele zeer intensieve zorg nodig hebben, omdat ze 24 uur per dag afhankelijk zijn van kunstmatige beademing. ,,Het is hele intensieve zorg. Bij onze patiënten die aan de beademing liggen telt elke seconde. Het is mooi dat je als verzorgende het verschil kunt maken. Toch was het begin wel even heftig. Als leerling werd ik meteen in het diepe gegooid. Achteraf is dat wel goed, je leert dit werk vooral door het te doen. Daarom heb ik destijds bewust voor het werken-leren gekozen.”
De Vlissingse zit vol ambities en toekomstplannen. Wil na haar studie doorleren tot verpleegkundige. ,,Bij Gors liggen die kansen er. Als je aangeeft wat je ambitie is, waar je persoonlijke doelen liggen, dan krijg je de vrijheid om je te ontwikkelen. Maar dat moet wel vanuit jezelf komen. Zelf geef ik regelmatig aan dat ik wil meekijken. Zoals bij de invasieve beademing. Iedere dag leer je wat nieuws.” Lindsey en Irma kunnen nog wel wat hulp gebruiken in de zorg en ondersteuning. Wie kiest voor een baan als verzorgende of begeleider, draait volledig mee in het rooster, met wisselende diensten. Het merendeel van de bewoners bij Gors heeft een eigen appartementen en woont zelfstandig. Sommigen hebben een baan, of gaan naar de dagbesteding. Alle vacatures zijn te vinden op www.werkenbijgors.nl