‘De thuisbegeleiding biedt rust en houvast’

De klap van het auto-ongeluk vier jaar geleden voelt Anne Serier (25) tot op de dag vandaag. Door die snoeiharde botsing vielen al haar toekomstplannen in één klap in duigen. Geen deeltijd Hbo-opleiding Accountancy, geen startersbaan, geen korfbal en niet meer uitgaan met vrienden. In plaats daarvan volgden ziekenhuisopnames en operaties, revalidatietrajecten en leren leven met niet-aangeboren hersenletsel (NAH). De Thuisbegeleiding van Gors sleept haar door tal van moeilijke momenten. En nog steeds komt Monique, of duo-partner Carolien, wekelijks bij Anne over de vloer. “Ik weet niet hoe het was geweest zonder hen. Ik vraag me serieus af of ik dan ooit weer gelukkig had kunnen worden.”

Zoals vaak met zulke impactvolle gebeurtenissen is er een leven vóór en een leven ná. Anne en haar vriend hadden het plan om samen een eigen tulpenbollenbedrijf op te zetten, zij deed de deeltijdopleiding Accountancy en werkte als junior assistent accountant op een accountantskantoor. Ze speelde korfbal, zag vrienden en ging uit. “Ik was 21 en ineens kantelde het leven 360 graden. Daarmee heb ik heel veel moeite gehad en bij vlagen nog steeds.”

Herseninfarct

Door het ongeluk ligt Anne eerst drie weken op de Intensive Care (IC). Daar wordt ze in een kunstmatig coma gehouden. Vervolgens volgt de afdeling Heelkunde en dan twee maanden revalidatie in het revalidatiecentrum. “Ergens in de periode op de IC moet me een herseninfarct zijn overkomen. Ik merkte in ieder geval dat het linkerdeel van mijn lichaam uitviel. Gelukkig heeft het revalidatietraject me goed gedaan. Door therapie en oefeningen word ik steeds zelfredzamer. Toch ben ik inmiddels volledig afgekeurd voor werk.”

Behandelprogramma Hersenz

Na ontslag uit het revalidatiecentrum volgt een periode van poliklinische revalidatie. Omdat Anne moeite heeft met het vinden van een dagstructuur, wordt ze gewezen op de Thuisbegeleiding van Gors. Zo doen Monique en Carolien hun intrede in Annes leven. “In die eerste periode hebben we vooral ingezet op rust en acceptatie dat mij dit was overkomen. Toen ik wat meer rust in mijn hoofd had, ben ik gestart met het behandelprogramma Hersenz bij Gors, dat speciaal bedoeld is voor mensen met NAH. Daar heb ik veel geleerd, maar vooral om mijn energie goed te verdelen en tijdig mijn grenzen aan te geven. Ik ben me veel meer bewust van mijn beperkte belastbaarheid en ik weet hoe ik daarmee moet omgaan.”

Klankbord, steun en toeverlaat

Al die tijd zijn Monique en Carolien haar wekelijkse ankerpunten. Belangrijke ankerpunten, waaraan Anne ook nu nog iedere week veel heeft. “Zij zijn mijn klankbord. Ze zetten me terug op de goede weg als ik er even doorheen zit. Want, het is mentaal soms zwaar. Meer dan me focussen op de zorg die ik nodig heb, kleine huishoudelijke taken en inmiddels een paar uur per week administratief werk voor ons tulpenbollenbedrijf – dat mijn vriend toch gestart is – lukt me niet. Daarmee is de wereld klein. De Thuisbegeleiding stimuleert me en helpt me bij tal van zaken. Soms overzie ik het niet en dan helpen zij mij door in kleine stapjes te denken en doen. Ze zorgen er met andere woorden voor dat er weer rust in mijn hoofd komt.”

Ook praktische hulp

Anne vertelt dat ze Monique (of Carolien) soms ook spreekt met haar vriend erbij. Met hem woont ze samen in Oostdijk. “Mijn vriend voelde zich minder thuis bij het partnerprogramma van Hersenz, maar de gesprekken met Monique zijn ook voor hem prettig. Net als ik, is hij nuchter en praktisch. Monique weet dat. Zij kan, beter dan ikzelf, uitleggen wat ik wel en niet kan. We speken dan samen allerlei praktische zaken door. Over praktisch gesproken, ze geven ook gewoon praktische hulp. Ze kennen bijvoorbeeld de weg langs de verschillende instanties. Ik weet zelfs dat ze kunnen helpen mocht ik vervangend werk zoeken. Dat is voor mij (nu) niet aan de orde.”

Structuur voor de rest van mijn leven

Wie dit verhaal hoort, begrijpt dat Anne enthousiast is over de Thuisbegeleiding. “Het acceptatieproces heeft veel tijd gekost. Door het ongeval ben ik versneld volwassen geworden. Ik ben me nu meer bewust van wat me gelukkig maakt en ik heb duidelijker op mijn netvlies wat ik nog wil met mijn leven. Ervaar ik nu een hobbel, dan weet ik dat ik er met Monique en/of Carolien overheen kom. Mijn doel is uiteindelijk echt tot rust te komen en een structuur te ontwikkelen, waarop ik de rest van mijn leven kan functioneren.”

Wilt u meer informatie over welke mogelijkheden thuisbegeleiding kan bieden? Neem contact op via 0113 27 33 33 of via clientbureau@gors.nl.